W konsoli, aby zmienić katalog, trzeba użyć polecenia cd. Pod tym adresem podałem główną strukturę katalogów w Linuksie. Tak więc załóżmy, że chcemy wejść do katalogu /media. W konsoli w takim razie musimy wpisać:
Sytuację tę przedstawia rysunek 1.
W tym miejscu podałem opis poszczególnych części terminala, tak więc tutaj nie będę o tym pisał.
Aby wejść do jakiegoś katalogu, możemy podać bezpośrednią ściężkę dostępu do katalogu, albo pośrednią (liczoną od miejsca, w którym się aktualnie znajdujemy).
Dajmy na to przykład. Chcemy wejść do katalogu test, który znajduje się na pulpicie. Więc w konsoli wpisujemy (rys. 2 i rys. 3):
Lub postać równoważną:
Obie wyżej pokazane postaci są metodami bezpośrednimi, ponieważ podajemy bezpośrednią ściężkę do katalogu test (licząc od katalogu głównego). Znak tylda (~) oznacza /home/gruby. Czyli katalog domowy użytkownika gruby. Jeśli jesteśmy w katalogu domowym, to możemy dostać się do katalogu test inaczej. W konsoli wpisując (rys. 4):
Jest to metoda pośrednia, ponieważ podajemy nazwę katalogu (Desktop), który znajduje się w bieżącym katalogu (katalog Desktop (ewentualnie Pulpit) znajduje się w katalogu domowym). Przejście do katalogu nadrzędnego odbywa się poprzez dwie kropki (..). W konsoli wpisujemy (rys. 5):
Innym ważnym operatorem jest minus (-). Wpisując w konsoli:
Przechodzimy do katalogu, w którym byliśmy ostatnio. Czyli jeśli z katalogu /home/gruby przenieśliśmy się do katalogu /home/gruby/Desktop/test. To po wpisaniu powyższego polecenia przejdziemy spowrotem do katalogu /home/gruby (rys. 6). Dzieje się tak dlatego, że w momencie, gdy zmieniamy katalog, obecna ścieżka (przed zmianą) zostaje przypisana do zmiennej środowiskowej OLDPWD. Operator minus, jest odwołaniem do zmiennej OLDPWD. A więc do poprzedniego katalogu, można dostać się również przez wpisanie:
Różnica polega na tym, że użycie zmiennej środowiskowej w poleceniu cd, nie wyświetla w nowej linii ścieżki dostępu, do której nas przeniosło.
Polecenie to jest o tyle wygodne, że jeśli ścieżka do katalogu jest bardzo długa (a zdarza się tak), to nie trzeba wpisywać jej na nowo, wystarczy
wpisać jedno z powyższych poleceń i spowrotem jesteśmy tam, gdzie byliśmy.
Ps. Ukośnik (/) na końcu polecenie nie ogrywa większej roli, można wpisać tak jak na rysunku 2 - z ukośnikiem, lub tak jak na rysunku 3 - bez ukośnika.
O jeszcze jednej ważnej rzeczy należy wspomnieć, a mianowicie przechodzenie do katalogu, którego nazwa składa się ze spacji. Istnieją przynajmniej dwa sposoby na poradzenie sobie z tym. Pierwszy z nich polega na ujęciu w cudzysłów nazwy zawierającej spację. Drugi sposób polega na tym, że przed każdą spacją stawiamy backslasha (\). Oba te przykłady pokazane zostały na poniższym rysynku.
Przy wpisywaniu dość długich nazw (zresztą nie tylko) warto by się zastanowić nad użyciem tabulacji, sposób działania został opisany podczas opisu używanie terminala.
Zobacz także:
Some rights reserved 2010 - 2015 Artur Pyszczuk
| Strona Główna | Kontakt |